20 oktober 2010
11 juli 2010
Dag 3
Haai,
Ik heb wat beter geslapen deze nacht. Maar ik ben nogsteeds te zwak om de hele dag door het huis te lopen.
Dus heb weer de hele dag in mijn bed gelegen.
Als ontbijt heb ik de smoothie van gisteren op, en weer een kop thee..
Ik vraag me af wanneer die keelpijn weggaat.
Als Lunch had mijn moeder champignon soep* gemaakt. Dat heb ik met moeite naar binnen gekregen.
Ik ben die vloeibare troep nu al zat.
Rond 3u ben ik naar beneden gegaan, en heb ik een boterham met filet americain klaargemaakt.
Die heb ik in kleine stukjes gesneden, en zo een voor een naar binnen geschoven.
S'avonds heb ik op dezelfde manier een stuk zalm gegeten..
Ik zal maar niks zeggen tegen de kaakchirurg hihi... Eigenlijk moest ik een week lang vloeibaar eten.
Receptjes:
Champignon-soep
200gr Champignons
1 ui
30gr Bloem
30gr Boter
8dL Bouillon (blokje)
Melk
Peper
Zout
Citroensap
Maak de champignons schoon, was ze, snijd ze in plakjes en besprenkel ze met citroensap. Maak de ui schoon en snipper hem fijn. Verhit de boter in een pan en fruit hier de ui even in. Roer de bloem erdoor en dan de buillon. Wel heel goed roeren. Doe de champignons erbij en laat de soep 8 minuten zachtjes koken. Maak de soep af met peper, zout en een scheutje melk.
Dag 2
Haaai ,
Afgelopen nacht was ontzettend moeilijk, Ik heb in totaal zo'n 5uurtjes geslapen.
Ik lag constant te draaien, op zoek naar een houding die wel lekker lag.
Ik lig normaal altijd op mijn zij, maar met zo een enorme wang was dit bijna onmogelijk.
Uiteindelijk is het me toch gelukt door mijn voorhoofd op een schuimkussen te leggen, en mijn wang op een heel zacht kussen.
Toen ik wakker werd had ik enorme pijn in mijn keel.
Dit komt door de beademing die je tijdens de operatie krijgt.
Ik heb een ''heerlijk'' kopje thee met honing gedronken.
Niet zo lekker, als je je bedenkt dat het buiten 36graden was.
Maar voor mijn keeltje was het heerlijk!
Na het eten heb ik lekker in bad gelegen. Mijn moeder heeft mijn haar gewassen omdat ik nog ontzettend zwak was.
De rest van de dag heb ik in mijn bed gelegen en tv gekeken. Van de kleinste inspanning kon ik al doodmoe zijn.
Ik heb het restje Aardappel-prei soep op. En een smoothie*
Ik had niet zoveel trek, wordt dat vloeibare eten nu al zat...
Receptjes;
Smoothie:
0,5L pak Vanille Yoghurt
3 Sinaasappelen
1 Banaan
allemaal bij elkaar doen in een bak , en mixen maar!
6 juli 2010
Dag 1
Ik werd wakker om 7u, ik was nog steeds in het ziekenhuis.
Een verpleegster kwam mijn temperatuur opmeten, die was op dat moment 36,8.
yesss dacht ik , dat betekent dus dat ik vandaag naar huis mag!
Om half 9 zouden ze de poli opbellen, om te vragen hoelaat ik een afspraak had met de kaakchirurg.
Tussendoor heb ik een beetje proberen te eten, maar dat ging niet zo makkelijk.
ik kreeg een vanillevla-achtig iets aangeboden, maar dat heb ik niet opgedronken.
Ik houd niet zo van zoete dingen zoals vla enzo.
geef mij maar een lekker soepje ofzo.
Om half 9 hebben ze dus de poli opgebeld, ik mocht meteen komen.
Mijn ouders waren er niet, dus ging er een verpleegster met me mee.
Daar ging ik dan, in de rolstoel. Ik was namelijk nog veel te zwak om zo een stuk in mn eentje te lopen.
In de wachtkamer keek iedereen me aan. Dat was wel vervelend.
Maar ik had een sjaal om mijn hoofd, dus niemand kon zien hoe erg de zwelling was.
De kaakchirurg zei dat mijn tanden goed staan. Dus daar ben ik wel blij mee.
Het was meer een gesprek dan een controle, aangezien alles nog pijnlijk aanvoelt en heel stijf is.
Dus hij kon niet echt in mijn mond kijken.
over een weekje mag ik weer terugkomen op controle.
Eenmaal terug op de afdeling was ik ineens erg moe.
Toen ik in mijn bed ging liggen viel ik meteen in slaap.
een uurtje later werd ik wakker gemaakt door mijn ouders, die mij op kwamen halen.
Ik voelde me op dat moment gewoon normaal.
Ik lag in Breda in het ziekenhuis, maar woon in Bergen op Zoom , dus ik moest een halfuurtje in de auto zitten.
Ik was van mijn leven nog nooit auto ziek geweest, maar door de narcose werd ik hartstikke misselijk.
we moesten 5km voor BoZ nog even stoppen, maar aangezien ik niks had gegeten, deed ik niet meer dan kokhalzen.....en kwijlen haha.
Thuis heb ik de rest van de dag op de bank gelegen.
Ik heb soep* gedronken, en mijn moeder heeft een aardbei-milkshake* gemaakt.
Ik dronk alles met rietjes.
blog entry van dag 2 komt er zo snel mogelijk aan.
Receptjes:
Aardbeien Milkshake:
250gr Aardbeien
350gr Koude Melk
350gr Roomijs
1 Citroen
Een verpleegster kwam mijn temperatuur opmeten, die was op dat moment 36,8.
yesss dacht ik , dat betekent dus dat ik vandaag naar huis mag!
Om half 9 zouden ze de poli opbellen, om te vragen hoelaat ik een afspraak had met de kaakchirurg.
Tussendoor heb ik een beetje proberen te eten, maar dat ging niet zo makkelijk.
ik kreeg een vanillevla-achtig iets aangeboden, maar dat heb ik niet opgedronken.
Ik houd niet zo van zoete dingen zoals vla enzo.
geef mij maar een lekker soepje ofzo.
Om half 9 hebben ze dus de poli opgebeld, ik mocht meteen komen.
Mijn ouders waren er niet, dus ging er een verpleegster met me mee.
Daar ging ik dan, in de rolstoel. Ik was namelijk nog veel te zwak om zo een stuk in mn eentje te lopen.
In de wachtkamer keek iedereen me aan. Dat was wel vervelend.
Maar ik had een sjaal om mijn hoofd, dus niemand kon zien hoe erg de zwelling was.
De kaakchirurg zei dat mijn tanden goed staan. Dus daar ben ik wel blij mee.
Het was meer een gesprek dan een controle, aangezien alles nog pijnlijk aanvoelt en heel stijf is.
Dus hij kon niet echt in mijn mond kijken.
over een weekje mag ik weer terugkomen op controle.
Eenmaal terug op de afdeling was ik ineens erg moe.
Toen ik in mijn bed ging liggen viel ik meteen in slaap.
een uurtje later werd ik wakker gemaakt door mijn ouders, die mij op kwamen halen.
Ik voelde me op dat moment gewoon normaal.
Ik lag in Breda in het ziekenhuis, maar woon in Bergen op Zoom , dus ik moest een halfuurtje in de auto zitten.
Ik was van mijn leven nog nooit auto ziek geweest, maar door de narcose werd ik hartstikke misselijk.
we moesten 5km voor BoZ nog even stoppen, maar aangezien ik niks had gegeten, deed ik niet meer dan kokhalzen.....en kwijlen haha.
Thuis heb ik de rest van de dag op de bank gelegen.
Ik heb soep* gedronken, en mijn moeder heeft een aardbei-milkshake* gemaakt.
Ik dronk alles met rietjes.
blog entry van dag 2 komt er zo snel mogelijk aan.
Receptjes:
Aardbeien Milkshake:
250gr Aardbeien
350gr Koude Melk
350gr Roomijs
1 Citroen
- Aardbeien schoonmaken en in stukjes snijden. Alles in een blender doen met het sap van de citroen. Goed mixen en verdelen over 4 glazen met een dik rietje.
Aardappel-Preisoep
250 gram prei
1 juli.
Haai ,
sorrie voor het wat late bericht, maar ik ben de afgelopen dagen te moe geweest om iets te schrijven.
op 1juli was het dan zover.
ik moest me om half 8 's ochtends melden in het Amphia ziekenhuis in Breda.
ik kwam terecht op de kinderafdeling, wat ik een beetje raar vond aangezien ik al bijna 18 ben.
maargoed.
Eerst hadden we een gesprek. Dit ging vooral over aanvullende informatie over mij, die belangrijk zou kunnen zijn voor de dokters en verpleegkundigen.
Daarna kreeg ik een sticker op mijn hand, waarin zalf zat.
Deze verdooft de plek plaatselijk,waardoor je geen pijn voelt als de dokters het infuus aanleggen.
Er was nog een jongetje, sam, die voor mij naar de operatiekamer ging.
Ik moest dus wachten. En dat duurde lang!!
Rond 9u werd ik dan eindelijk op mijn bedje weggereden.
Mijn moeder is helemaal tot aan de operatiekamer meegelopen.
Om half 10 was ik in de operatiekamer.
Ik moest overstappen van het bed op de tafel, en met mijn hoofd moest ik in een kommetje gaan liggen.
Mijn moeder stond al die tijd naast me, en hield mijn knieen in bedwang.
Want die waren heel erg aan het trillen.
De dokters praatten gewoon geruststellend tegen me, en zeiden dat ik me nergens druk over hoefde te maken.
Makkelijk zeggen voor hun ja, zij zijn niet degene die de aanstaande weken niet kunnen eten en een hamsterhoofd krijgen!!
De Anesthesist sloot het infuus aan. Hierdoor ging ook de vloeistof voor de narcose.
Ik kreeg ook nog een kapje op mijn mond. Dit was voor zuurstof.
Het stonk echt verschrikkelijk.
De Narcose was echt heel raar. Ik voelde iets in mijn arm stromen, en ik werd draaierig.
Het laatste wat ik hoorde was dat mijn moeder zei; oh daar gaat ze.
van de volgende 2u weet ik niks haha.
Toen ik wakker werd uit de narcose moest ik helemaal huilen. Waar dat vandaan kwam weet ik echt niet, maar ik was helemaal overstuur.
Mijn moeder was er gelukkig snel bij en die heeft me een beetje gekalmeerd.
na een halfuurtje(denk ik) werd ik teruggereden naar de afdeling.
Ik was eigenlijk meteen klaarwakker, dus ik heb nog met mijn roommate gepraat.
Hij had iets aan zn bovenkaak en kin laten doen.
Een uur later zei de verpleegster dat ik maar eens moest proberen om naar de wc te gaan.
Het infuus had me namelijk helemaal volgepompt met vocht, en dat moest eruit.
dus ik ging rustig op mijn bed zitten, en ik stond op en liep naar de wc.
Dat ging supergoed.
Ze vroeg of ik me wilde aankleden, en ik zei ja.
Samen met mijn moeder probeerden ze mijn beha om mijn infuus heen te krijgen, zodat ik hem aan kon doen.
Maar op dat moment werd ik ineens heel misselijk. Ik stond te kokhalzen, maar er kwam niks uit.
Toen ik weer terug op bed lag, ging het snel weer beter.
Dat aankleden stelde ik nog maar even uit.
Ik heb de rest van de dag met mijn moeder gepraat en gecomputerd.
Om 7u kwamen mijn vader en zusje nog even op bezoek.
En om 9u gingen ze alledrie naar huis toe.
Dat was wanneer de hel toesloeg.
Ik had van mijn leven nog nooit in een ziekenhuis gelegen, dus ik voelde me echt achtergelaten.
Ik heb die nacht slecht geslapen.
Om de 4u werd ik wakker gemaakt voor een nieuw medicijn en een nieuwe 'hoofdsok', zoals ik dat noem.
Dit was een koud compres, die in een soort van sok werd gedaan, en vervolgens om je hoofd werd geknoopt.
De koudheid van dit compres onderdrukt de zwelling. (ook met dat compres zie je er belachelijk uit, maar zonder compres zou het dus NOG erger zijn)
Op dit moment zit ik op dag 6, maar ik zal per dag een aparte blog maken.
daaag.
sorrie voor het wat late bericht, maar ik ben de afgelopen dagen te moe geweest om iets te schrijven.
op 1juli was het dan zover.
ik moest me om half 8 's ochtends melden in het Amphia ziekenhuis in Breda.
ik kwam terecht op de kinderafdeling, wat ik een beetje raar vond aangezien ik al bijna 18 ben.
maargoed.
Eerst hadden we een gesprek. Dit ging vooral over aanvullende informatie over mij, die belangrijk zou kunnen zijn voor de dokters en verpleegkundigen.
Daarna kreeg ik een sticker op mijn hand, waarin zalf zat.
Deze verdooft de plek plaatselijk,waardoor je geen pijn voelt als de dokters het infuus aanleggen.
Er was nog een jongetje, sam, die voor mij naar de operatiekamer ging.
Ik moest dus wachten. En dat duurde lang!!
Rond 9u werd ik dan eindelijk op mijn bedje weggereden.
Mijn moeder is helemaal tot aan de operatiekamer meegelopen.
Om half 10 was ik in de operatiekamer.
Ik moest overstappen van het bed op de tafel, en met mijn hoofd moest ik in een kommetje gaan liggen.
Mijn moeder stond al die tijd naast me, en hield mijn knieen in bedwang.
Want die waren heel erg aan het trillen.
De dokters praatten gewoon geruststellend tegen me, en zeiden dat ik me nergens druk over hoefde te maken.
Makkelijk zeggen voor hun ja, zij zijn niet degene die de aanstaande weken niet kunnen eten en een hamsterhoofd krijgen!!
De Anesthesist sloot het infuus aan. Hierdoor ging ook de vloeistof voor de narcose.
Ik kreeg ook nog een kapje op mijn mond. Dit was voor zuurstof.
Het stonk echt verschrikkelijk.
De Narcose was echt heel raar. Ik voelde iets in mijn arm stromen, en ik werd draaierig.
Het laatste wat ik hoorde was dat mijn moeder zei; oh daar gaat ze.
van de volgende 2u weet ik niks haha.
Toen ik wakker werd uit de narcose moest ik helemaal huilen. Waar dat vandaan kwam weet ik echt niet, maar ik was helemaal overstuur.
Mijn moeder was er gelukkig snel bij en die heeft me een beetje gekalmeerd.
na een halfuurtje(denk ik) werd ik teruggereden naar de afdeling.
Ik was eigenlijk meteen klaarwakker, dus ik heb nog met mijn roommate gepraat.
Hij had iets aan zn bovenkaak en kin laten doen.
Een uur later zei de verpleegster dat ik maar eens moest proberen om naar de wc te gaan.
Het infuus had me namelijk helemaal volgepompt met vocht, en dat moest eruit.
dus ik ging rustig op mijn bed zitten, en ik stond op en liep naar de wc.
Dat ging supergoed.
Ze vroeg of ik me wilde aankleden, en ik zei ja.
Samen met mijn moeder probeerden ze mijn beha om mijn infuus heen te krijgen, zodat ik hem aan kon doen.
Maar op dat moment werd ik ineens heel misselijk. Ik stond te kokhalzen, maar er kwam niks uit.
Toen ik weer terug op bed lag, ging het snel weer beter.
Dat aankleden stelde ik nog maar even uit.
Ik heb de rest van de dag met mijn moeder gepraat en gecomputerd.
Om 7u kwamen mijn vader en zusje nog even op bezoek.
En om 9u gingen ze alledrie naar huis toe.
Dat was wanneer de hel toesloeg.
Ik had van mijn leven nog nooit in een ziekenhuis gelegen, dus ik voelde me echt achtergelaten.
Ik heb die nacht slecht geslapen.
Om de 4u werd ik wakker gemaakt voor een nieuw medicijn en een nieuwe 'hoofdsok', zoals ik dat noem.
Dit was een koud compres, die in een soort van sok werd gedaan, en vervolgens om je hoofd werd geknoopt.
De koudheid van dit compres onderdrukt de zwelling. (ook met dat compres zie je er belachelijk uit, maar zonder compres zou het dus NOG erger zijn)
Op dit moment zit ik op dag 6, maar ik zal per dag een aparte blog maken.
daaag.
25 juni 2010
Foto's
foto's
before:
nu:
before:
nu:
before:
nu:
before:
nu:
op deze foto staan mijn voortanden heel erg naar voor.
Bij de orthodontist zeiden ze,dat ze dit deden om ruimte te maken voor de kaakoperatie.
De kaakchirurg zei dat dit helemaal niet nodig was, dus nu staan ze weer normaal.
En als laatste nog een extra foto waarop goed te zien is dat op een tand na, alle tanden naar achter stonden.
ortho
Laatste consult (voor de operatie) bij de orthodontist.
Gisteren ben ik voor de laatste keer, voor de operatie, naar de orthodontist geweest.
Ze hadden vantevoren alleen gezegd dat ik 'sterkere bogen' zou krijgen in mijn beugel,
maar toen ik daar aankwam, moest ik ook nog happen, en gingen ze 'operatiehaakjes' op mijn beugel zetten.
Eerst ging ik happen.
Dat mislukte.
Toen ging ik nog een keer happen, maar.
Dat mislukte.
Toen ging ik nog een keer happen, en rara.
Dat mislukte.
De laatste keer ging goed.
Toen moest er een afdruk worden gemaakt van mijn onderkaak, en dat ging 'gelukkig' in een keer goed
(dacht ik)
Toen de orthodontist-assistent, mijn bogen aan het vervangen was, zag ze namelijk dat er nog een ophoging* op me kiezen zat.
En die moest ze er eerst afslijpen voordat ik NOG een keer kon happen.
Nadat ik had gehapt, gingen ze dus eindelijk die bogen vervangen, en er operatiehaakjes opzetten.
De operatiehaakjes zijn bedoeld om na de operatie je kaak aan elkaar vast te maken.
Maar dit is niet altijd het geval (bij mij hoeft dat namelijk niet)
Ik denk dat de operatiehaakjes er ook gewoon uit voorzorg op worden gezet.
Stel er treden complicaties op, dan kunnen ze altijd nog je kaak aan elkaar vastmaken, zodat het beter herstelt.
Uiteindelijk zat ik driekwartier bij de ortho,
en ik mag over 10 weken weer terug komen... was het alvast maar zover, dan was ik tenminste over mijn kaakoperatie heen.
*Ophoging:
In het begin van mijn beugeltijdperk, kreeg ik ophogingen op mijn kiezen(kleine witte dingetjes,die leken op kauwgom)
Dit was om te voorkomen dat ik mijn blokjes er met mijn voortanden af zou bijten.
Mijn voortanden stonden namelijk naar achter en zorgden ervoor dat er geen plek was voor blokjes op mijn ondertanden.
In mijn volgende blog-entry ga ik foto's laten zien van hoe het was, en hoe het nu is.
Ik heb helaas geen foto's gemaakt van mijn 'echte tanden'
dus jullie zullen het moeten doen met foto's van mijn afdrukjes.
daag!
Gisteren ben ik voor de laatste keer, voor de operatie, naar de orthodontist geweest.
Ze hadden vantevoren alleen gezegd dat ik 'sterkere bogen' zou krijgen in mijn beugel,
maar toen ik daar aankwam, moest ik ook nog happen, en gingen ze 'operatiehaakjes' op mijn beugel zetten.
Eerst ging ik happen.
Dat mislukte.
Toen ging ik nog een keer happen, maar.
Dat mislukte.
Toen ging ik nog een keer happen, en rara.
Dat mislukte.
De laatste keer ging goed.
Toen moest er een afdruk worden gemaakt van mijn onderkaak, en dat ging 'gelukkig' in een keer goed
(dacht ik)
Toen de orthodontist-assistent, mijn bogen aan het vervangen was, zag ze namelijk dat er nog een ophoging* op me kiezen zat.
En die moest ze er eerst afslijpen voordat ik NOG een keer kon happen.
Nadat ik had gehapt, gingen ze dus eindelijk die bogen vervangen, en er operatiehaakjes opzetten.
De operatiehaakjes zijn bedoeld om na de operatie je kaak aan elkaar vast te maken.
Maar dit is niet altijd het geval (bij mij hoeft dat namelijk niet)
Ik denk dat de operatiehaakjes er ook gewoon uit voorzorg op worden gezet.
Stel er treden complicaties op, dan kunnen ze altijd nog je kaak aan elkaar vastmaken, zodat het beter herstelt.
Uiteindelijk zat ik driekwartier bij de ortho,
en ik mag over 10 weken weer terug komen... was het alvast maar zover, dan was ik tenminste over mijn kaakoperatie heen.
*Ophoging:
In het begin van mijn beugeltijdperk, kreeg ik ophogingen op mijn kiezen(kleine witte dingetjes,die leken op kauwgom)
Dit was om te voorkomen dat ik mijn blokjes er met mijn voortanden af zou bijten.
Mijn voortanden stonden namelijk naar achter en zorgden ervoor dat er geen plek was voor blokjes op mijn ondertanden.
In mijn volgende blog-entry ga ik foto's laten zien van hoe het was, en hoe het nu is.
Ik heb helaas geen foto's gemaakt van mijn 'echte tanden'
dus jullie zullen het moeten doen met foto's van mijn afdrukjes.
daag!
17 juni 2010
Consult bij de Kaakchirurg.
Haaai.
Vandaag was het dan zover.
Het laatste consult bij de kaakchirurg.
Eerst heb ik met hem een praatje gemaakt, vragen gesteld en hij heeft me laten zien hoe het ongeveer wordt na de operatie.
Ik heb hem onder andere gevraagd hoelang de zwelling gaat duren.
Hij zei, dat na 48u het toppunt wordt bereikt. En daarna gaat de zwelling langzaam maar zeker wegtrekken.
Na 3 weken zullen alleen mensen die mij goed kennen,kunnen zien dat ik iets heb laten doen aan mijn gezicht.
3 weken, dat valt opzich wel mee..
Hij zei ook dat het verdoofde gevoel in mijn kin en lippen wel een tijdje kan gaan duren.
Maar dat heeft geen invloed op de manier hoe je praat en eet.
Tijdens de operatie wordt namelijk een zenuw geraakt in je kaak, en dit is de zenuw die zorgt voor het gevoel in je kin en lippen.
De zenuw moet weer herstellen, en dan krijg je het gevoel in je kin en lippen ook weer terug.
Mocht je ooit geopereerd moeten worden aan je kaak, in de zomervakantie.
Let er dan op dat je geen vakantie boekt.
Dat had ik gedaan, en nu kan ik het afzeggen.
Je moet namelijk,zeker de eerste 6 weken, om de 2 weken op controle bij de kaakchirurg.
Nadat ik bij de kaakchirurg een praatje had gemaakt, moest ik ergens anders foto's laten maken van mijn aangezicht.
Je moet dan met van die klemmen in je mond, een beetje rondjes op je stoel gaan draaien, zodat de fotograaf je van alle kanten kan fotograferen.
Seriously, ik snap niet dat mensen geinteresseerd zijn in dat beroep.
Ik zag mezelf in de weerspiegeling van een raam, en ik moest goed mn best doen om niet in lachen uit te barsten.
Zo met die klemmen in je mond, zie je er echt belachelijk uit.
Daarna moest ik weer terug naar de afdeling kaakchirurgie.
Ik moest ook nog rontgen foto's laten maken.
(Dat heb ik bij de ortho ook al 20duizend keer gedaan, maar de mensen in het ziekenhuis vinden de foto's van de ortho niet goed *zucht*)
Bij die rontgen fotos moet ik ook altijd goed mijn best doen om niet in lachen uit te barsten.
Gewoon het idee dat ik stil moet staan, daar word ik al zenuwachtig van.
Maargoed, de foto's waren gelukkig in een keer goed gelukt!
Daarna moest ik weer naar een andere afdeling.
Op deze afdeling kreeg ik een vragenlijst die ik moest invullen, in verband met de narcose.
Je moest oa je gewicht/lengte invullen.
Dit om te bepalen of ze je onder narcose brengen met een prikje , of met een kapje.
De assistent-anesthesist zei tegen mij dat ik 'lekker met een prikje' in slaap werd gebracht.
HEERLIJK zo een prikje :D! not.
Ook moest je op de vragenlijst invullen of je ergens allergisch voor bent, of je lijdt aan een ziekte enz.
Ik ga altijd vanalles voelen als ik lees over die ziektes, haha!
Als allerlaatste gingen we nog langs bij de dietiste.
Ik heb daar geen gesprek mee gehad, maar toen ik thuiskwam heeft ze wel even opgebeld om te vertellen hoevaak en wat ik kan eten.
ik moet zo een 6 tot 8 keer per dag eten. En dan steeds kleine beetjes.
Ik mag geen harde dingen eten, omdat mijn kaak daar de eerste 6 weken nog te slap voor is.
Het volgende moet ik dus de eerste 6 weken na mijn operatie eten;
3x daags een melkproduct. *dit kan melk, yoghurt, chocoladevla enz zijn. Zolang er maar melk in zit.
Maaltijdsoepen. *de eerste paar dagen moet dit lauw zijn, want hete dingen zijn slecht voor je wond. ofzo?
Vis *vis is zacht, daar kan je gewoon zacht op kauwen en dan doorslikken.
Eiwitshakes *Maak bijvoorbeeld een milkshake met roomijs (roomijs barst van de eiwitten)
Ik heb op heel veel blogs gelezen dat mensen babyvoeding eten. Dit wordt niet aangeraden.
Hier zitten namelijk niet de dagelijks benodigde voedingsstoffen voor een volwassene in.
En het is toch wel heel belangrijk dat je gezond blijft.
Want een gezond lichaam, betekent een sneller herstel!
als laatste laat ik jullie nog 2 foto's zien van hoe ik er nu uitzie van de zijkant,
en hoe ik er ongeveer uit zal zien na de operatie.
Ik hoop dat het mooi wordt, want als ik nu mijn kaak naar voren schuif, lijkt het net alsof ik een megalang gezicht heb.
van de zijkant vind ik sowieso de 2e mooier.
maar van de voorkant krijg ik een beetje een lang gezicht.
Dus ik zit nog te twijfelen of ik een beetje van mijn kin laat bijwerken of niet.
See you next time (;
Vandaag was het dan zover.
Het laatste consult bij de kaakchirurg.
Eerst heb ik met hem een praatje gemaakt, vragen gesteld en hij heeft me laten zien hoe het ongeveer wordt na de operatie.
Ik heb hem onder andere gevraagd hoelang de zwelling gaat duren.
Hij zei, dat na 48u het toppunt wordt bereikt. En daarna gaat de zwelling langzaam maar zeker wegtrekken.
Na 3 weken zullen alleen mensen die mij goed kennen,kunnen zien dat ik iets heb laten doen aan mijn gezicht.
3 weken, dat valt opzich wel mee..
Hij zei ook dat het verdoofde gevoel in mijn kin en lippen wel een tijdje kan gaan duren.
Maar dat heeft geen invloed op de manier hoe je praat en eet.
Tijdens de operatie wordt namelijk een zenuw geraakt in je kaak, en dit is de zenuw die zorgt voor het gevoel in je kin en lippen.
De zenuw moet weer herstellen, en dan krijg je het gevoel in je kin en lippen ook weer terug.
Mocht je ooit geopereerd moeten worden aan je kaak, in de zomervakantie.
Let er dan op dat je geen vakantie boekt.
Dat had ik gedaan, en nu kan ik het afzeggen.
Je moet namelijk,zeker de eerste 6 weken, om de 2 weken op controle bij de kaakchirurg.
Nadat ik bij de kaakchirurg een praatje had gemaakt, moest ik ergens anders foto's laten maken van mijn aangezicht.
Je moet dan met van die klemmen in je mond, een beetje rondjes op je stoel gaan draaien, zodat de fotograaf je van alle kanten kan fotograferen.
Seriously, ik snap niet dat mensen geinteresseerd zijn in dat beroep.
Ik zag mezelf in de weerspiegeling van een raam, en ik moest goed mn best doen om niet in lachen uit te barsten.
Zo met die klemmen in je mond, zie je er echt belachelijk uit.
Daarna moest ik weer terug naar de afdeling kaakchirurgie.
Ik moest ook nog rontgen foto's laten maken.
(Dat heb ik bij de ortho ook al 20duizend keer gedaan, maar de mensen in het ziekenhuis vinden de foto's van de ortho niet goed *zucht*)
Bij die rontgen fotos moet ik ook altijd goed mijn best doen om niet in lachen uit te barsten.
Gewoon het idee dat ik stil moet staan, daar word ik al zenuwachtig van.
Maargoed, de foto's waren gelukkig in een keer goed gelukt!
Daarna moest ik weer naar een andere afdeling.
Op deze afdeling kreeg ik een vragenlijst die ik moest invullen, in verband met de narcose.
Je moest oa je gewicht/lengte invullen.
Dit om te bepalen of ze je onder narcose brengen met een prikje , of met een kapje.
De assistent-anesthesist zei tegen mij dat ik 'lekker met een prikje' in slaap werd gebracht.
HEERLIJK zo een prikje :D! not.
Ook moest je op de vragenlijst invullen of je ergens allergisch voor bent, of je lijdt aan een ziekte enz.
Ik ga altijd vanalles voelen als ik lees over die ziektes, haha!
Als allerlaatste gingen we nog langs bij de dietiste.
Ik heb daar geen gesprek mee gehad, maar toen ik thuiskwam heeft ze wel even opgebeld om te vertellen hoevaak en wat ik kan eten.
ik moet zo een 6 tot 8 keer per dag eten. En dan steeds kleine beetjes.
Ik mag geen harde dingen eten, omdat mijn kaak daar de eerste 6 weken nog te slap voor is.
Het volgende moet ik dus de eerste 6 weken na mijn operatie eten;
3x daags een melkproduct. *dit kan melk, yoghurt, chocoladevla enz zijn. Zolang er maar melk in zit.
Maaltijdsoepen. *de eerste paar dagen moet dit lauw zijn, want hete dingen zijn slecht voor je wond. ofzo?
Vis *vis is zacht, daar kan je gewoon zacht op kauwen en dan doorslikken.
Eiwitshakes *Maak bijvoorbeeld een milkshake met roomijs (roomijs barst van de eiwitten)
Ik heb op heel veel blogs gelezen dat mensen babyvoeding eten. Dit wordt niet aangeraden.
Hier zitten namelijk niet de dagelijks benodigde voedingsstoffen voor een volwassene in.
En het is toch wel heel belangrijk dat je gezond blijft.
Want een gezond lichaam, betekent een sneller herstel!
als laatste laat ik jullie nog 2 foto's zien van hoe ik er nu uitzie van de zijkant,
en hoe ik er ongeveer uit zal zien na de operatie.
Ik hoop dat het mooi wordt, want als ik nu mijn kaak naar voren schuif, lijkt het net alsof ik een megalang gezicht heb.
NU.
HET WAARSCHIJNLIJKE RESULTAAT NA:
van de zijkant vind ik sowieso de 2e mooier.
maar van de voorkant krijg ik een beetje een lang gezicht.
Dus ik zit nog te twijfelen of ik een beetje van mijn kin laat bijwerken of niet.
See you next time (;
9 juni 2010
Intro.
Hey!
Welkom op mijn blog over mijn kaakoperatie.
Ik heb gezien, dat ontzettend veel mensen een blog hebben gemaakt over hun kaakoperatie,
dus wilde ik dat ook gaan doen.
What's wrong?
Voordat ik een beugel kreeg, stonden mijn boventanden heel erg naar achter.
Behalve 1 hoektand, die juist naar voren stond.
Op mijn 16e stuurde de Tandarts mij naar de Orthodontist.
Die vertelde mij dat die hoektand die naar voren stond de enige was, die goed stond.
Mijn tanden moesten dus met een beugel naar voren worden gezet.
Nu, anderhalf jaar later, staan mijn tanden bijna helemaal recht.
Maar ik heb een enorme overbeet.
Dit betekent dat ik een ruimte heb tussen mijn boven en ondertanden van 11mm.
Daarom krijg ik een kaak operatie. Ze gaan mijn onderkaak naar voren zetten zodat die ruimte tussen mijn tanden verdwijnt.
Wanneer?
Ja, het is al bijna zover.
16 juni heb ik een afspraak met de kaakchirurg.
23 juni moet ik naar de ortho, omdat ze sterkere bogen in mn beugel moeten zetten
en
1 juli, is de operatie.
dat betekent 6 weken geen vast voedsel.
x weken een verdoofde kin/lippen
Ik hoop alleen dat ik niet teveel afval, want dat kan ik nou juist net niet hebben..
Ik hou jullie op de hoogte :)
Welkom op mijn blog over mijn kaakoperatie.
Ik heb gezien, dat ontzettend veel mensen een blog hebben gemaakt over hun kaakoperatie,
dus wilde ik dat ook gaan doen.
What's wrong?
Voordat ik een beugel kreeg, stonden mijn boventanden heel erg naar achter.
Behalve 1 hoektand, die juist naar voren stond.
Op mijn 16e stuurde de Tandarts mij naar de Orthodontist.
Die vertelde mij dat die hoektand die naar voren stond de enige was, die goed stond.
Mijn tanden moesten dus met een beugel naar voren worden gezet.
Nu, anderhalf jaar later, staan mijn tanden bijna helemaal recht.
Maar ik heb een enorme overbeet.
Dit betekent dat ik een ruimte heb tussen mijn boven en ondertanden van 11mm.
Daarom krijg ik een kaak operatie. Ze gaan mijn onderkaak naar voren zetten zodat die ruimte tussen mijn tanden verdwijnt.
Wanneer?
Ja, het is al bijna zover.
16 juni heb ik een afspraak met de kaakchirurg.
23 juni moet ik naar de ortho, omdat ze sterkere bogen in mn beugel moeten zetten
en
1 juli, is de operatie.
dat betekent 6 weken geen vast voedsel.
x weken een verdoofde kin/lippen
Ik hoop alleen dat ik niet teveel afval, want dat kan ik nou juist net niet hebben..
Ik hou jullie op de hoogte :)
Abonneren op:
Posts (Atom)
