Dag 3

Haai, 

Ik heb wat beter geslapen deze nacht. Maar ik ben nogsteeds te zwak om de hele dag door het huis te lopen. 

Dus heb weer de hele dag in mijn bed gelegen. 

Als ontbijt heb ik de smoothie van gisteren op, en weer een kop thee.. 

Ik vraag me af wanneer die keelpijn weggaat. 

Als Lunch had mijn moeder champignon soep* gemaakt. Dat heb ik met moeite naar binnen gekregen. 

Ik ben die vloeibare troep nu al zat. 

Rond 3u ben ik naar beneden gegaan, en heb ik een boterham met filet americain klaargemaakt. 

Die heb ik in kleine stukjes gesneden, en zo een voor een naar binnen geschoven. 

S'avonds heb ik op dezelfde manier een stuk zalm gegeten.. 

Ik zal maar niks zeggen tegen de kaakchirurg hihi... Eigenlijk moest ik een week lang vloeibaar eten. 

Receptjes:

Champignon-soep

200gr Champignons 

1 ui 

30gr Bloem

30gr Boter

8dL Bouillon (blokje)

Melk 

Peper 

Zout

Citroensap

Maak de champignons schoon, was ze, snijd ze in plakjes en besprenkel ze met citroensap. Maak de ui schoon en snipper hem fijn. Verhit de boter in een pan en fruit hier de ui even in. Roer de bloem erdoor en dan de buillon. Wel heel goed roeren. Doe de champignons erbij en laat de soep 8 minuten zachtjes koken. Maak de soep af met peper, zout en een scheutje melk.

Dag 2

Haaai , 

Afgelopen nacht was ontzettend moeilijk, Ik heb in totaal zo'n 5uurtjes geslapen. 

Ik lag constant te draaien, op zoek naar een houding die wel lekker lag. 

Ik lig normaal altijd op mijn zij, maar met zo een enorme wang was dit bijna onmogelijk. 

Uiteindelijk is het me toch gelukt door mijn voorhoofd op een schuimkussen te leggen, en mijn wang op een heel zacht kussen. 

Toen ik wakker werd had ik enorme pijn in mijn keel. 

Dit komt door de beademing die je tijdens de operatie krijgt. 

Ik heb een ''heerlijk'' kopje thee met honing gedronken. 

Niet zo lekker, als je je bedenkt dat het buiten 36graden was. 

Maar voor mijn keeltje was het heerlijk! 

Na het eten heb ik lekker in bad gelegen. Mijn moeder heeft mijn haar gewassen omdat ik nog ontzettend zwak was. 

De rest van de dag heb ik in mijn bed gelegen en tv gekeken. Van de kleinste inspanning kon ik al doodmoe zijn.

Ik heb het restje Aardappel-prei soep op. En een smoothie* 

Ik had niet zoveel trek, wordt dat vloeibare eten nu al zat... 

Receptjes; 

Smoothie:

0,5L pak Vanille Yoghurt 

3 Sinaasappelen

1 Banaan

allemaal bij elkaar doen in een bak , en mixen maar! 

Dag 1

Ik werd wakker om 7u, ik was nog steeds in het ziekenhuis.
Een verpleegster kwam mijn temperatuur opmeten, die was op dat moment 36,8. 
yesss dacht ik , dat betekent dus dat ik vandaag naar huis mag!
Om half 9 zouden ze de poli opbellen, om te vragen hoelaat ik een afspraak had met de kaakchirurg. 
Tussendoor heb ik een beetje proberen te eten, maar dat ging niet zo makkelijk. 
ik kreeg een vanillevla-achtig iets aangeboden, maar dat heb ik niet opgedronken. 
Ik houd niet zo van zoete dingen zoals vla enzo. 
geef mij maar een lekker soepje ofzo. 


Om half 9 hebben ze dus de poli opgebeld, ik mocht meteen komen. 
Mijn ouders waren er niet, dus ging er een verpleegster met me mee. 
Daar ging ik dan, in de rolstoel. Ik was namelijk nog veel te zwak om zo een stuk in mn eentje te lopen. 
In de wachtkamer keek iedereen me aan. Dat was wel vervelend. 
Maar ik had een sjaal om mijn hoofd, dus niemand kon zien hoe erg de zwelling was.
De kaakchirurg zei dat mijn tanden goed staan. Dus daar ben ik wel blij mee. 
Het was meer een gesprek dan een controle, aangezien alles nog pijnlijk aanvoelt en heel stijf is. 
Dus hij kon niet echt in mijn mond kijken. 
over een weekje mag ik weer terugkomen op controle. 


Eenmaal terug op de afdeling was ik ineens erg moe. 
Toen ik in mijn bed ging liggen viel ik meteen in slaap. 
een uurtje later werd ik wakker gemaakt door mijn ouders, die mij op kwamen halen. 
Ik voelde me op dat moment gewoon normaal. 
Ik lag in Breda in het ziekenhuis, maar woon in Bergen op Zoom , dus ik moest een halfuurtje in de auto zitten. 
Ik was van mijn leven nog nooit auto ziek geweest, maar door de narcose werd ik hartstikke misselijk. 
we moesten 5km voor BoZ nog even stoppen, maar aangezien ik niks had gegeten, deed ik niet meer dan kokhalzen.....en kwijlen haha. 


Thuis heb ik de rest van de dag op de bank gelegen.
Ik heb soep* gedronken, en mijn moeder heeft een aardbei-milkshake* gemaakt.
Ik dronk alles met rietjes. 


blog entry van dag 2 komt er zo snel mogelijk aan. 


Receptjes:
Aardbeien Milkshake:
250gr Aardbeien
350gr Koude Melk
350gr Roomijs
1 Citroen

Aardbeien schoonmaken en in stukjes snijden. Alles in een blender doen met het sap van de citroen. Goed mixen en verdelen over 4 glazen met een dik rietje.

Aardappel-Preisoep

250 gram aardappels vastkokend

250 gram prei

1 liter kruidenbouillon2 eetlepels fijngehakte peterselie

4 eetlepels slagroom

vers gemalen peper

2 eetlepels fijngeknipte bieslook

1 juli.

Haai , 


sorrie voor het wat late bericht, maar ik ben de afgelopen dagen te moe geweest om iets te schrijven. 


op 1juli was het dan zover. 
ik moest me om half 8 's ochtends melden in het Amphia ziekenhuis in Breda. 
ik kwam terecht op de kinderafdeling, wat ik een beetje raar vond aangezien ik al bijna 18 ben. 
maargoed. 
Eerst hadden we een gesprek. Dit ging vooral over aanvullende informatie over mij, die belangrijk zou kunnen zijn voor de dokters en verpleegkundigen. 
Daarna kreeg ik een sticker op mijn hand, waarin zalf zat. 
Deze verdooft de plek plaatselijk,waardoor je geen pijn voelt als de dokters het infuus aanleggen. 


Er was nog een jongetje, sam, die voor mij naar de operatiekamer ging. 
Ik moest dus wachten. En dat duurde lang!! 
Rond 9u werd ik dan eindelijk op mijn bedje weggereden. 
Mijn moeder is helemaal tot aan de operatiekamer meegelopen. 
Om half 10 was ik in de operatiekamer. 
Ik moest overstappen van het bed op de tafel, en met mijn hoofd moest ik in een kommetje gaan liggen. 
Mijn moeder stond al die tijd naast me, en hield mijn knieen in bedwang. 
Want die waren heel erg aan het trillen. 
De dokters praatten gewoon geruststellend tegen me, en zeiden dat ik me nergens druk over hoefde te maken. 
Makkelijk zeggen voor hun ja, zij zijn niet degene die de aanstaande weken niet kunnen eten en een hamsterhoofd krijgen!! 


De Anesthesist sloot het infuus aan. Hierdoor ging ook de vloeistof voor de narcose. 
Ik kreeg ook nog een kapje op mijn mond. Dit was voor zuurstof. 
Het stonk echt verschrikkelijk. 
De Narcose was echt heel raar. Ik voelde iets in mijn arm stromen, en ik werd draaierig. 
Het laatste wat ik hoorde was dat mijn moeder zei; oh daar gaat ze. 
van de volgende 2u weet ik niks haha. 
Toen ik wakker werd uit de narcose moest ik helemaal huilen. Waar dat vandaan kwam weet ik echt niet, maar ik was helemaal overstuur. 
Mijn moeder was er gelukkig snel bij en die heeft me een beetje gekalmeerd. 
na een halfuurtje(denk ik) werd ik teruggereden naar de afdeling. 
Ik was eigenlijk meteen klaarwakker, dus ik heb nog met mijn roommate gepraat. 
Hij had iets aan zn bovenkaak en kin laten doen. 


Een uur later zei de verpleegster dat ik maar eens moest proberen om naar de wc te gaan. 
Het infuus had me namelijk helemaal volgepompt met vocht, en dat moest eruit. 
dus ik ging rustig op mijn bed zitten, en ik stond op en liep naar de wc.
Dat ging supergoed. 
Ze vroeg of ik me wilde aankleden, en ik zei ja. 
Samen met mijn moeder probeerden ze mijn beha om mijn infuus heen te krijgen, zodat ik hem aan kon doen. 
Maar op dat moment werd ik ineens heel misselijk. Ik stond te kokhalzen, maar er kwam niks uit. 
Toen ik weer terug op bed lag, ging het snel weer beter. 
Dat aankleden stelde ik nog maar even uit. 
Ik heb de rest van de dag met mijn moeder gepraat en gecomputerd.
Om 7u kwamen mijn vader en zusje nog even op bezoek. 
En om 9u gingen ze alledrie naar huis toe. 
Dat was wanneer de hel toesloeg. 
Ik had van mijn leven nog nooit in een ziekenhuis gelegen, dus ik voelde me echt achtergelaten. 
Ik heb die nacht slecht geslapen. 
Om de 4u werd ik wakker gemaakt voor een nieuw medicijn en een nieuwe 'hoofdsok', zoals ik dat noem. 
Dit was een koud compres, die in een soort van sok werd gedaan, en vervolgens om je hoofd werd geknoopt. 
De koudheid van dit compres onderdrukt de zwelling. (ook met dat compres zie je er belachelijk uit, maar zonder compres zou het dus NOG erger zijn) 


Op dit moment zit ik op dag 6, maar ik zal per dag een aparte blog maken. 


daaag.